انواع روش‌های اتصال به اینترنت

اتصال به اینترنت یکی از نیازهای اساسی کاربران رایانه و تلفن همراه است. برای دسترسی به اینترنت، روش‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. در این مقاله از زادا الکترونیک، به بررسی انواع روش‌های اتصال به اینترنت می‌پردازیم.

روش‌های اصلی اتصال به اینترنت:

انواع روش های اتصال به اینترنت را می‌توان به دو دسته تقسیم کرد:

• سیمی
• بی سیم

روش‌های سیمی شامل استفاده از خط تلفن، کابل، فیبر نوری و ADSL است. روش‌های بی‌سیم شامل استفاده از مودم‌های GPRS، EDGE، 3G، 4G، 5G، Wi-Fi، WiMAX و ماهواره است.

روش‌های سیمی معمولاً سرعت بالاتر و پایدارتری نسبت به روش‌های بی‌سیم دارند. اما برای استفاده از آنها نیاز به سیم‌کشی و پرداخت هزینه نصب و تعمیرات دارید. همچنین، در صورت قطع‌شدن سیم یا خراب شدن تجهیزات، دسترسی به اینترنت قطع می‌شود.

روش‌های بی‌سیم دارای مزیت حرکت آزاد و استفاده در هر مکان و زمان هستند. اما برای استفاده از آنها نیاز به خرید مودم یا کارت شبکه بی‌سیم و پیدا کردن شبکه مناسب دارید. همچنین، سرعت و کیفیت این روش‌ها تحت تاثیر عوامل محیطی مانند فاصله، جغرافیا، آب و هوا و تداخلات الکترومغناطیس است.

برای انتخاب روش مناسب اتصال به اینترنت، باید نوع کاربرد، نوع دستگاه، حجم داده، سرعت مورد نظر، قابلیت حمل و نقل و هزینه را در نظر گرفت. در زیر جدول مقایسه‌ای از مشخصات فنی و هزینه روش‌های مختلف اتصال به اینترنت آورده شده است.

تفاوت مودم با اینترنت همراه چیست؟

این سوالی است که بسیاری از کاربران اینترنت ممکن است داشته باشند. مودم و اینترنت همراه دو روش مختلف برای اتصال به شبکه جهانی اینترنت هستند. مودم یک دستگاه الکترونیکی است که سیگنال‌های دیجیتال را به سیگنال‌های آنالوگ تبدیل می‌کند و بالعکس. مودم‌ها معمولاً از طریق خطوط تلفن، کابل یا فیبر نوری به شبکه اینترنت متصل می‌شوند. اینترنت همراه یک روش بی‌سیم برای اتصال به شبکه اینترنت است که از طریق شبکه‌های تلفن همراه مانند 3G، 4G یا 5G امکان‌پذیر است. اینترنت همراه نیاز به دستگاه خاصی ندارد و فقط کافی است کاربر یک سیم‌کارت داده داشته باشد و آن را در تلفن همراه، تبلت یا لپ‌تاپ خود قرار دهد.

مودم و اینترنت همراه در برخی جنبه‌ها با هم تفاوت دارند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

سرعت:

سرعت اینترنت همراه بستگی به نوع شبکه تلفن همراه، تعداد کاربران، موقعیت جغرافیایی و شرایط آب و هوایی دارد. در حال حاضر، سرعت بالاترین شبکه تلفن همراه (5G) حدود 10 گیگابایت در ثانیه است. سرعت مودم نیز بستگی به نوع خط ارتباطی، پروتکل مورد استفاده و کیفیت سرویس دارد. در حال حاضر، سرعت بالاترین خط فیبر نوری حدود 100 گیگابایت در ثانیه است.

پایداری:

پایداری اینترنت همراه ممکن است تحت تأثیر عوامل خارجی قرار گیرد و نوسانات داشته باشد. برخلاف این، پایداری مودم معمولاً بالاتر است و کمتر قطع می‌شود.
قابلیت حمل:
اینترنت همراه قابل حمل است و کاربر می‌تواند در هر جایی که پوشش شبکه تلفن همراه وجود داشته باشد، به شبکه اینترنت دسترسی پیدا کند. مودم نسبت به این روش کم‌حجم‌تر است و کاربر باید آن را به منبع برق و خط اینترنت متصل کند.

هزینه:

هزینه اینترنت همراه معمولاً بر اساس حجم داده‌ای که کاربر مصرف می‌کند محاسبه می‌شود. هزینه مودم نیز بر اساس سرعت و پهنای باندی که کاربر درخواست می‌کند محاسبه می‌شود. بسته به نیاز و استفاده کاربر، هر یک از این روش‌ها ممکن است ارزان‌تر یا گران‌تر باشد.
مودم یک دستگاه الکترونیکی است که اطلاعات را از یک شبکه به شبکه دیگر منتقل می‌کند. مودم‌ها می‌توانند اطلاعات را از طریق تلفن، کابل، فیبر نوری، ماهواره و یا رادیو ارسال و دریافت کنند. مودم‌ها برای اتصال به اینترنت، ارسال و دریافت فکس، و یا انجام مکالمات صوتی و تصویری استفاده می‌شوند.

تفاوت مودم با روتر چیست؟

مودم و روتر دو دستگاه مهم در شبکه‌های کامپیوتری هستند که اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند.
مودم یک دستگاه است که سیگنال‌های دیجیتال را به سیگنال‌های آنالوگ تبدیل می‌کند و برعکس. این کار باعث می‌شود که دستگاه‌های کامپیوتری بتوانند با شبکه‌های ارتباطی مختلف مانند تلفن، کابل یا فیبر نوری ارتباط برقرار کنند.
روتر یک دستگاه است که بسته‌های داده را در شبکه‌های کامپیوتری به مقصد مناسب هدایت می‌کند. این کار باعث می‌شود که دستگاه‌های کامپیوتری بتوانند با یکدیگر یا با شبکه‌های دیگر مانند اینترنت ارتباط برقرار کنند.
بنابراین، تفاوت اصلی مودم و روتر در نحوه تبادل داده‌ها است. مودم سیگنال‌های داده را تغییر می‌دهد و روتر بسته‌های داده را جابجا می‌کند.

چرا بهتر است از مودم استفاده کنیم؟

استفاده از مودم برای اتصال به اینترنت دارای مزایای زیادی است. برخی از مزایا مودم عبارتند از:

افزایش سرعت و کارایی در انتقال داده‌ها:

مودم‌ها با تبدیل سیگنال‌های دیجیتال به آنالوگ و برعکس، امکان می‌دهند که داده‌ها را با سرعت بالا و با کمترین خطا و تداخل منتقل کنند.

کاهش هزینه‌های ارتباطات:

مودم‌ها با استفاده از شبکه‌های موجود، نظیر تلفن و کابل، از نیاز به ساخت شبکه‌های جدید برای انتقال داده‌ها جلوگیری می‌کنند. این کار باعث صرفه‌جویی در هزینه‌های نصب و نگهداری شبکه‌ها می‌شود.
ارائه خدمات جدید و پیشرفته:
مودم‌ها با قابلیت پشتیبانی از پروتکل‌های مختلف، امکان دسترسی به خدمات جدید و پیشرفته را فراهم می‌کنند. برای مثال، با استفاده از مودم‌های ADSL، DSL، یا کابل، می‌توان به اینترنت پرسرعت دسترسی پیدا کرد. یا با استفاده از مودم های VoIP، می‌توان مکالمات صوتی و تصویری را با کیفیت بالا و با هزینه پایین انجام داد.